با وجود کارهای بسیار زیاد انجام شده در زمینه سیستم دستهموتور برای کاهش ارتعاشات منتقل شده از خودرو به بدنه، هنوز وجود روندی کارآمد برای رسیدن به پاسخی بهینه برای طراحی سیستم دستهموتور ضروری به نظر میرسد. هدف از این پروژه ارائه الگویی مناسب برای بهینهسازی سختی، موقعیت و جهتگیری سیستم دستهموتور خودرو است. در این راستا فعالیت¬های انجام¬شده شامل سه بخش مدلسازی، بهینهسازی و بررسی مقاوم بودن پاسخ است. در بخش مدلسازی مدلی خطی 13 درجه آزادی برای مجموعه موتور، دستهموتور و خودرو ارائه شده است که قابلیت مدلسازی سختی بدنه خودرو در محل دستهموتور را نیز دارد. با استفاده از مدل ارائه شده، 3 تابع هدف اصلی برای بهینهسازی ارائه شده است. این توابع هدف با وجود تعداد درجه آزادی بالا به دلیل تعریف در حوزه فرکانس به جای حوزه زمان دارای سرعت بالا و حجم محاسبات کمی هستند. نتیجه بهینهسازیهای این توابع هدف ارائه پیشنهادی کارآمد است که در آن بهینهسازی به صورت سلسله مراتبی از توابع هدف بیان شده انجام می¬شود تا در آن، زمان رسیدن به پاسخ بهینه کاهش یابد. در ادامه 10 روش بهینهسازی fmincon، جستجوی الگو، الگوریتم ژنتیک، PSO، DE، SA، CS، FA، ABCو WOA با یکدیگر مقایسه شدند. تعدادی از روشهای بیان شده برای اولین بار در این پروژه برای بهینهسازی سیستم دستهموتور به کار رفتهاند. برتری روشهایی مانند WOA و ABC، به دلیل سرعت بالاتر و دقت بیشتر نسبت به تعدادی از روشهای متداول بهینهسازی در زمینه دستهموتور مانند الگوریتم ژنتیک، از دستاوردهای این پروژه است. در نتیجه بهینهسازیها PSO بهترین روش در بین روشهای پیشنهادی برای بهینهسازی سیستم دستهموتور خودرو است. همچنین بررسی میزان مقاوم بودن پاسخ به دستآمده برای بهینهسازی از مواردی است که در الگوی پیشنهاد شده، ارائه شده است. از دیگر دستاوردهای پروژههای حاضر تحلیل وضعیت خودروی کوئیک و ارائه نقاط بهینهتری برای آن است.